Tot Cairns en niet verder....

Daar zit ik dan. In Cairns. Wat was er ook alweer met Cairns? Oh ja. O nee! Mijn eindbestemming...

Vanuit Airlie Beach stond Cairns al op de borden: 620km. Maar eerst hop naar Townsville, 5 uur met de bus. Vanuit Townsville op de ferry naar Magnetic Island, liefkozend Maggie Island genoemd door de Aussies. Weer zo'n paradijsje. Maar niet als het regent. Want jaaaa hoor: ik stond gewoon onder een poncho te zweten op de ferry. Grijs, grauw, de hemel huilde. Maar nog steeds bloody hot. Vanaf de ferry de local bus naar mijn hostel. In de bus 2 Engelse meiden leren kennen en afgesproken om de volgende dag een 4WD te huren om het eiland te verkennen (ik ben inmiddels een pro in het besturen van een 4WD).  

Het hostel is prachtig gelegen aan het strand. De kamers zijn kleine huisjes verbonden door een brug. Aangesloten bij een groep Engelsen voor de bingo 's avonds. Ja, jullie lezen het goed: Ber aan de bingo. So not me! Maar...hoofdprijs $500! Dat verklaart een hoop denk ik. Maar tegen die tijd dat dat te winnen viel was de avond al ver gevorderd en was ik niet meer helemaal in staat om de bingo goed te volgen.... (wrsl door mijn Engels, ghehe yeah right). Degene die wel won was een Duitser. Wilde ik gewoon even vermelden ivm gevalletje gedeelde smart.

De avond erna arriveerden Tori en Cat. De volgende dag voor de afwisseling een cabrio gehuurd. Een mierzoete roze Barbie cabrio voor meisjes die nooit volwassen willen worden. Jihaa! Als een kind zo blij. Hoe ouder hoe gekker.... Tjop tjop op naar de koala's!! Lekker knuffelen met de chlamydia koala's, want ze zijn namelijk bijna allemaal besmet, de viespeuken! Het leek mij wel een sterk verhaal om chlamydia op te lopen van een koala. Maar dat kan helemaal niet peeps, de chlamydia van een koala is nog altijd een andere dan van de mensch en niet over te brengen van mensch op dier. Dus dat smoesje kan je niet gebruiken, Rik ;-)

In plaats van een koala in mijn armen begonnen we heel voorzichtig met een schildpad. Ok. Check. Toen een vogel. Toen een grote vogel. Toen een hele grote vogel. 'Who want to kiss a real Australian guy?' Hop, handje omhoog. Je moet namelijk alles een keer geprobeerd hebben, right?! Helaas geen Lleyton Hewitt of Bondi vet die om de hoek kwam. Nee, ik mocht een zaadje tussen m'n lippen houden en die grote vogel mocht hem eruit pikken. Ok. Incasseren die teleurstelling. Toen een babycroc (ik kreeg een waarschuwing omdat ik het leven uit hem kneep...ik wilde alleen maar zeker zijn dat ik 'm goed vast had). Last but not least: een python. Ja, kom maar door. Ik ben goed verzekerd. En toen ein-de-lijk de koala. Ik heb nog nooit zo'n suf dier meegemaakt, maar hij heeft z'n looks mee, laten we het daar op houden. Tick op m'n bucketlist. Die middag met de ferry terug. Bus richting Mission Beach.

Ik ging naar Mission Beach voor mijn eigen 'mission': skydiven. 14.000ft oftewel 4.6km hoogte. Hoogste van Aussie (als je iets doet....juist). Het stond al weken vast en ik had al betaald om er zeker van te zijn dat ik ook zou gaan springen. Hij stond eigenlijk gepland voor 13 mei. Vrijdag 13 mei. Ik ben totaal niet bijgelovig, maar ik hem 'm toch voor de zekerheid een dagje naar voren verschoven. Die ochtend werden we om 7am opgehaald. Degelijk t-shirt aan (geen nipplegate voor mij vandaag). Lange broek tegen schuren van het harnas. Ik dacht springen en wegwezen! Maar er stond een straf windje, 21 knopen. De max is 20 knopen om er redelijk zeker van te zijn dat je gewoon landt op het strand en niet in een palmboom. Dus wachten. Uuuuuren wachten (ben ik ook een pro in, heb er immers m'n werk van gemaakt...). En om 13u smiddags was de wind gezakt naar precies 20 knopen en konden we gaan. Met een stuk of 7 personen zaten we in het 2e vliegtuig. Allemaal 'oude' mannen die skydivers. Grijs, kaal en een jaar of 50 minimaal. Maar er was er 1tje met een hanekam, 30-er, mega enthousiast en veel actiever en stoerder dan de rest. Ja ja, it was my lucky day ;-). Als het dan toch mijn tijd was om te gaan, dan maar zo en met hem. Harnas aan. Fearface op. Camera in m'n neus. En smile. Het busritje van 20min naar de airport was slopend!! Terwijl de skydivers hun mail zaten bij te werken en hun lunch lieten smaken, draaide mijn maag zich om. Why?! WHY?! In het vliegtuig de laatste instructies. Magnefiek uitzicht. En ik werd heel kalm (of waren het verlammingsverschijnselen??). Er was toch geen weg meer terug, ik ging toch springen. No choice. Darwin gespte me stevig vast en liet me de omgeving zien (niets van meegekregen overigens, dus toch verlammingsverschijnselen). Na 20min stijgen waren we op 14.000ft. On top of the world! Wij sprongen als 4e. De deur ging open. Veel koude lucht in het vliegtuig. Een hele diepe zucht, alsof ik mijn laatste adem uit blies. De bibbers verdwenen. Mijn benen uit het vliegtuig. Hij deed ff voor de grap alsof we al gingen. Het was dat ik van tevoren naar de wc was geweest.... Darwin's laatste woorden: Bebe, let's have some fun!!! And so we did!!! Wat een snelheid, wat een geraas van de wind, wat een G-krachten, wat een uitzicht. Wat een kick!!! Salto toen we uit het vliegtuig sprongen, rondjes draaien. Ik genoot!! De vrije val duurde een minuut, maar leek maar 10 seconden. De parachute heeft een behoorlijke impact als ie open gaat. Happen naar adem want dat is best lastig ademen als je zo hard naar beneden valt. Wat een rust in de lucht. Uiteraard mocht ik ff de touwtjes in handen nemen en haalden we nog wat horizontale trucs uit. Het geeft vlinders in je buik. De landing ging soepel (ik was van tevoren bang voor een paar gebroken enkeltjes). Echt, het is het meest fantastische dat ik ooit heb gedaan!! Nog een keer, nog een keer! (Nee, te duur).

Een paar 'note's to myself' voor de volgende keer:

1. Je gezicht zit kut. Accepteer dat.

2. Lach. Gewoon een smile, niet je mond continue wagenwijd open houden. Niet. Charmant. Dan maar geen ademhalen.

3. Niet gillen als je al in de parachute hangt. Niet stoer.

4. Doe het vooral nog een keer! Ooit.

Alsof ik 10kg ergens in de lucht heb laten hangen. Symbolisch alles van me af gesprongen en fris en 'geheeld' weer met beide benen op de grond gekomen. Puur geluk op dat moment en een happyface voor de rest van de dag. En een b***tje, op de goede afloop.

Die namiddag direct door met de bus naar Cairns. Mijn laatste busrit met de Greyhound van mijn reis. Ik zal het nog gaan missen ook. Arrive om 21u. 20min lopen naar het hostel. Ik liep langs straatmuzikanten, de lagoon, gezellige eet- en koffietentjes. Onderweg liep ik letterlijk Jorien tegen het lijf. Via een Australisch echtpaar waarmee we in gesprek raakten kwamen we erachter dat we beiden uit NL kwamen en nog uit Doetinchem ook!! Kleine wereld! Dinnerdate voor de volgende avond.

Dag erna een chilldagje. Uitgeslapen tot 9uur, vol afgrijzen foto's v skydive bekeken vanwege m'n looks. Maar iedere keer als ik het filmpje of de foto's zie krijg ik weer dat onwijze happy gevoel en een big smile op m'n gezicht. Ontbijtje met m'n roomie en chillen aan de lagoon. Want ook hier kan je eggggg nie zwemmen in de zee.

Dagje Daintree Forest gedaan, regenwoud in noorden v Australie. Zwemmen onder de watervallen. De ultieme haarfoto van de Herbal Essences nagemaakt bij dezelfde waterval. Is trouwens ook de fall waar good old Peter André z'n foute clip bij z'n enige 'hit' heeft opgenomen. Kijk, dit zijn de betere historische feitjes! Glijden van de ultragladde rotsen het water in en jep 'BEBE GOT HER BOOBS OUT' schreeuwde de gids en trouwens leukste gay ever. De foto's zijn gewist. To do: thuis meteen een descent bikini kopen.

Die avond enkele laatste bloemetjes buiten gezet in Gilligans. Laatste avond dat dit samen kon, aangezien iedereen verder reist en het einde van mijn trip helaas in zicht komt. Rond zonsopkomst slakkerde ik naar huis. Het was een goede nacht.

Dag erop geluierd met m'n good old reismatties en een kleine hangover aan de lagoon. Wijntje erbij. Iedereen chill. Muziek v/e band: check. Soms een zonnetje, maar nog steeds bloody hot. Van tevoren hadden we plannen gemaakt om met de auto v Rik naar Port Douglas te rijden. Het bleef bij een mooi plan. Savonds ge-bbqd bij de lagoon. Love you Aussie land!!

De volgende dag weer duiken door/in/bij Great Barrier Reef. De stingersuit is nu een full body cover, alleen m'n wangen kunnen nog prooi zijn voor de giftige kwallen. Het was weer allemachtigprachtig!!! De kleuren, de vissen, Nemo, een zee turtle. En toen ik het totaal niet verwachtte, zag ik op een meter of 3 naast me een schaduw over de bodem. Ik kreeg een donkerbruin vermoeden dat ik even alle kringspieren op scherp moest zetten.... SHARK! Holy f%#£...!! Waaaaaah!! Blijven ademen. Blijven ademen. Het was een reefshark en in feite wil het geval dat zolang je niet je arm tot aan je oksel in z'n bek stopt en terwijl je dat doet niet op z'n hoofd slaat, hij niet bijt. Maar toch....je schrikt je de tandjes!! Blijft een haai. En hij had een nasty blik. Wat voor een geweldige ervaring het ook was, ik wenste vooral dat ie lekker snel door zou zwemmen. Savonds een echte Aussie bbq in het hostel: krokodil, barramundi, emoe en kangaroo op het menu. Sorry Skippy, maar je smaakte echt niet verkeerd! Lesje didgeridoo blazen erachteraan en ik kon vredig sterven.

En toen gebeurde het vanzelf. Ik belandde op punt waar ik nu ben. Het heden. Mijn laatste dag. Afscheid genomen van mijn reismatties. Rik gaat werken in Port Douglas. Tori en Cat reizen door naar de outback. Nik vertrekt naar Bali om z'n paddi te halen. M'n NL roomie Celine gaat naar Hong Kong. Jorien ontmoet haar vriend op Thailand. En ik....ik ga naar huis....

De reis afgesloten met een glaasje bubbels met Inez (m'n financieel adviseur van thuis), haar dochter en een andere roomie van me, Jori (die me als barista zijnde trouwens de beste koffie van Australie liet proeven!). Inez gaf me een duwtje in de richting van deze trip. Nu reist ze samen met haar dochter (die half jaar in Sydney heeft gewerkt als au pair) de oostkust. Een ontmoeting kon niet uitblijven. Het was een topavond, thnx Inez, Iris en Jori! Mijn reis gestart met bekenden van thuis (Rune en Chrisje in Sydney) en geëindigd met bekenden van thuis. Iets met cirkel en rond.

But it ain't over till it's over. Ik ben nog niet thuis....! Next: heading home. Dag mooi, geweldig, fascinerend Australie. Wat was je goed voor me.

XO To travel is to live!