Touchdown Sydney!
17 april 2016 - Sydney, Australië
Zaterdagochtend 9 april 9.45uur: inleveren diensttelefoon. 6 weken geen nachtelijke telefoontjes, geen weeën. Voor het eerst sinds mijn 17e zes weken lang elke nacht doorslapen..! (Alhoewel....)
Laatste spullen in m'n backpack. Voor iedereen die had gedacht dat ik met een hutkoffer op pad zou gaan, think again: 11,4kg. Hatsjikidee! Zo. Doe. Je. Dat.
Op Schiphol nog een laatste bakkie met pap en mam en tjop tjop: gaan!
Bij de handbagage check werd ik er nog even uitgepikt. Mijn hele tas moest leeg (nee, geen verstopte schaar dit keer). Twee uitgebreide monsters werden afgenomen: op explosieven en op drugs. Hallo! Ik heb een knotje, een roze tas en een intact neusschot!! Seriously?!
De vlucht naar Abu Dhabi verliep prima. Voor even werd ik blij van de 2 lege stoelen naast me. Duurde niet lang hoor, want een compleet Indiaas gezin incl een koter van 2 kwam naast, voor, achter en bijna op me zitten. Lang leve het entertainment systeem. Ah! Aflevering Hello Goodbye! Echt, niet doen gewoon als je nog wat bibbers in je benen hebt van je eigen vertrek. Top Gear dan maar. De BMW M8? Vraag en ik weet het ;-)
Op Abu Dhabi kreeg ik bij uitstappen een hete föhn in m'n gezicht, man wat een hitte. 'Miss, you really have to run, you've got 8min left...'
Godv......
Het toestel van Etihad Airways bracht me vervolgens in 15u naar Sydney. De naam Etihad Airways deed me vermoeden dat ik zelf moest meewapperen om op te kunnen stijgen, maar niets was minder waar: 3x gecheckt of ik niet per ongeluk in de Business Class terecht was gekomen! Ruime stoel, beenruimte waar de GVR jaloers op zou zijn, USB poort, 250 films, live tv, ontelbaar veel series, warme doekjes, prima wijn en niet onbelangrijk: niemand naast me. Chillen met die billen. Na 15u had ik echt geen doorbloeding meer in die billen dus was blij dat ik de opera house zag vanuit de lucht (ge-wel-dig!).
Bagage, géén security (huh? voor niks de modder van m'n gympen staan schrobben), pick up, alles paletti.
Om 22u kwam ik aan in het hostel. Op m'n kamer van 1,5x1,5m2 lagen er 3 te slapen. Ok, handig. Ondertussen had ik echt mega honger en alles dicht. En ik had daar ff niet op gerekend. Na een kijkje in de koelcel van het hostel zag ik een mega tros bananen liggen. Met een sticker met een naam die niet echt leek op de mijne maar dacht dat Joe het vast geen probleem zou vinden als ik heel ff 1 banaantje zou lenen.... Dus banaan en water for dinner. Top.
M'n (stapel)bedje zo stil mogelijk opmaken in het donker. Top. M'n kamerpas binnen laten liggen terwijl ik ging wassen en er dus niet meer in kon. Top. Kloppen, niemand deed open. Dit gaat lekker. Naar de nightmanager met dit slechte verhaal....buuuuuh!
Toen ik eenmaal in bed lag vroeg ik me heel even, 1 seconde maar, of 2 misschien WAAR IK TOCH IN GODSNAAM AAN BEGONNEN WAS?!!
Maar hey, het werd vanzelf ochtend. Ontbijtje en goede bak koffie met m'n kamergenootje. OV chip gekocht en de bus gepakt naar downtown Sydney. Wat een magisch gevoel als je over de Harbour Bridge komt aanrijden! Om 12u had ik afgesproken met Rune en Chrisje. We zien elkaar eigenlijk alleen op feestjes en festivals en vervolgens ontmoet je elkaar in Sydney! Hoe tof! Zij vertrokken die dag na 3mnd weer richting huis. Gezellig gekletst, geluncht en nog wat tips gekregen.
Zo, ff toeristje spelen dan maar. Door 'The Rocks' geslenterd, Harbour Bridge opgewandeld, langs Opera House en door naar de Botanic Gardens (een geweldig strak en schoon park waar zoveel rust is dat je vergeet dat je middenin de metropool Sydney bent). Wel meer joggers dan grassprieten by the way. Heerlijk in het gras gelegen, boekje erbij, drankje, zon. Niets meer aan doen. De ferry (dolfijnen in de haven die met de ferry meezwemmen) weer terug naar Manly en vanaf daar de bus naar Collaroy, naar het hostel.
Onderweg wat biertjes ingeslagen om vrienden mee te maken. Geniale zet van mezelf, want dat werkte zowaar.
Aansluiting bij een net aangekomen groep gevonden en de volgende dag afgesproken om met een ander meisje Sydney in te gaan. Ze had het erg moeilijk, kon alleen maar huilen, voelde zich alleen, had heimwee en vooral: heel erg liefdesverdriet. Euhhh...okeej (....).
Gezellig.
Maar daar waar ik ga is hemelwater en ook dit keer was het weer raak: pleurisweer. Op de ferry zagen we de Harbour Bridge pas toen we er bijna tegenaan voeren. Poncho op de kop getikt. En 1-2-3 seconden later was het droog. Really?!
De hele dag door prachtig Sydney gewandeld. Wat een geweldige stad!
Zo schoon, iedereen vriendelijk, heel veel heeeeele mooie mensen en superrelaxte eetgelegenheden en koffiebars. Van Chinatown tot Kings Cross (hoeren, junks en backpackers), alles heeft z'n charme. Prachtige architectuur, oud en nieuw door elkaar. Smeltkroes van culturen en bevolking.
Op de zwarte markt nog ff een top RayBan (neeeeej, echt geen Ray Berrie of Rai Ban) sunnies gescoord. Ik blij.
Savonds in het hostel met grote groep gegeten, ik kwam precies op tijd om aan te schuiven, ghehe. Alles draait om timing.
De ochtend erna al heel vroeg begonnen met een goede koffie in een heel relaxed tentje (ik sta inmiddels stijf van de cafeïne, dat merken jullie), een vinyl plaatje van Otis Redding op de achtergrond en 'De Alchemist' van Paulo Coelho voor m'n neus.
Tegen 9u haakten er nog 4 aan die wel mee wilden naar de stad. De zon was er weer en there we go.
Ik heb al jaren een soort van bucketlistdingetje: over de Harbour Bridge lopen. Over de boog welteverstaan. Het weer was perfect. Dus off we go. Echt een apengeil pakkie aan (spoiler voor de foto!), harnas om en eerst met de groep een half uur oefenen met beklimmen vd trappen op het droge. Nearly passed ;-) De tocht op de brug duurde zeker een kleine 2uur. Wat een ervaring!! Fenomenaal uitzicht!! 234 meter boven de zee. On top of the world!
Daarna bus naar Bondi Beach genomen en de anderen daar weer ontmoet. Das wel ff iets anders dan de standaard vrijmibo (vrijdagmiddag borrel, mam). De nette (gebruinde en gespierde) heren komen in hun 2 delig pak uit de bus zetten, trekken hun wetsuit aan, pakken een plank en een paar golven om vervolgens hun koude biertje aan het strand te drinken. Ik kan hier best aan wennen heur!!
Ik kreeg trouwens een mail van reislogger: congrats met je populaire blog. Al 541 views! WHUT?! Ik ken helemaal niet zoveel mensen!
Kisses! X
Leuk verhaal om te lezen!! Oh die eerste nacht! Ik voel helemaal met je mee!!!haha gelukkig daarna meteen je draai gevonden zoals ik het lees!
Geniet ervan meid!
Dikke kus toni geerte en fay!
En jij maar twijfelen of het wel een goede zet was om alleen te gaan.
Inmiddels 12 jaar geleden dat ik Sydney bezocht maar herken meteen het gevoel dat je beschrijft.
Hartstikke leuk dat je ff bij ons was gisteren bij het feesie van Annie en oarnt via een klein schermpje.
Geweldige uitvinding dat Skypen.
Wij midden in de nacht en jij bijkomen van een avondje/nachie stappen in manly.
Benieuwd wat je volgende adres is van bestemming.
Hier staat in inmiddels de tent alweer op de helmkampf, ruim een week voor aanvang van het koningsfeest.
Bernie geniet en besef vooral nu hoe het voelt om daar te zijn.
Vaak kom je terug en denk je dan pas; godver, wat was dat mooi daar!
Kalm aan en ga zo door. Ik ga zo een rondje strangwal doen om mijn kater van het superfeesie eruit te lopen.
Greetz,
Will-i-am
Goed bezig!!
Dikke koes koes
je schrijft net zoals je bent; heul heul leuk
Prachtig geschreven! Heerlijk om te lezen.
Een heel avontuur binnen een paar dagen Aussie-land. Dank dat je ons meeneemt door je reisverhalen. Verheug me op de volgende blog.
Fijn dat je even bij ons kon zijn. Viva FaceTime. De redder in nood.
Goed goan.