Blue Mountains, Manly & Bed Bug!

Mijn hersenen zijn binnen no time op standje 'stand by' gegaan. Ik weet vaker niet dan wel welke dag het is of wat ik diezelfde ochtend heb gedaan, laat staan de dag ervoor. Niet dat het geen indruk maakt, juist teveel om het te verwerken met mijn grijze massa op 'stand by'. Of het is de hele 'laidback and relax sfeer' die hier in de lucht hangt, kan ook. 
Ik leef een beetje als een spons: alle prikkels en ervaringen probeer ik bijna angstvallig vast te houden en te genieten van het moment. Ik zou er bijna heimwee naar het heden van krijgen....

Anyway: de Blue Mountains! Het was afgelopen zaterdag - pin me er niet op vast ;-). Een prachtig staaltje uitsloverij van de natuur! Zo groot als België heb ik me laten vertellen. De diepe kloven (het woord 'mountains' misleidt eigenlijk het hele zooitje), de bomen die in de warmte zo oxideren dat het een blauwe gloed afgeeft (you got it: 'blue' in dit verhaal is wel echt waar). De rust en de immense stilte.....totdat er een blik Aziaten opengetrokken wordt.
De bekende 'three sisters' (rotsformatie) bezocht. Prachtig! Staat jammer genoeg niet op de foto want ik sta er midden voor.... lullig. Het idee kreeg een 10, uitvoering een 3-.
Later op de dag naar een wildlife park. De kangaroo's, walibi's en koala's hoppen/slapen er vrij rond. Je kan natuurlijk niet naar Australie zijn geweest zonder dat je een kangaroo en koala in het echt hebt gezien. In het wild nogal zeldzaam om zo tegen het toevallige lijf te lopen en langs de oostkust op het strand al helemaal! Dus dit was nu even de beste optie. Koala's slapen 20 uur op een dag: hoe lekker kan het leven zijn?!! 
De kangaroo's daarentegen zijn een stukkie actiever! Ik vond het altijd schattige dieren, maar als je ze goed bekijkt zijn het eigenlijk gewoon megagrote ratten, vooral door hun (vieze) dikke staart. Ik heb een broertje dood aan selfie's (vooral omdat het er heel dom uitziet als je ze maakt, bijna geretardeerd gewoon), maar als je alleen op reis bent ontkom je er toch gewoon echt niet aan soms ben ik nu wel achter. De kangaroo's waren zo fotogeniek dat zelfs dat ergernisje verdween. Ik moet zelf heel hard lachen om het resultaat! Echt hilarisch! Even eerlijk: het lijkt alsof ie lacht, maar eigenlijk was ie knetters agressief. En hij heeft een hazenlipje. Maar hej, het is mijn beste selfie ever! ;-D 

Die avond met 15 man (okee, ook vrouwen) op stap in Manly. De place to be, schijnt. Manly is dè hippe surferswijk in het noorden van Sydney. Aangezien ik al snel bang ben om iets te missen, was ik van de partij. Voor de vrouwen in Australie geldt: less is more. Holy moly! Georgie Shore eat your heart out! De Australische mannen zijn behoorlijk stereotype: ze hebben allemaal lang en ongekamd (beachlook natuurlijk) haar met vaak een petje achterstevoren, gespierd, gebruind en zijn heel direct. Logisch, want de combi met de vrouwen maakt het echt niet nodig om je uit te sloven of om de hete brij heen te draaien.  
Dus ik op m'n allstars en met een bedekte navel viel zwaaaaaar buiten de boot, haha! Geen plannen om hier wat aan te veranderen btw. 
Het was een prima nachtje. Om 4u thuis, ik kom weer lekker in het ritme. Van tevoren het briljante (kuch) plan bedacht om om 7.30u te skypen met de familie thuis want Anne en Arie gaven een groot feest. In NL 23.30u dus dat zou lachen worden. Maar de combi van oordoppen + korte nacht + 'a few pints' maakte dat ik dwars door m'n wekker heen sliep. Een uur later werd ik gewekt door m'n roommate ('don't you need to check-out now'??)....ohoooh! 
Met een bonkend hoofd en een gezicht in de kreukels via FaceTime toch nog mooi een paar kneiters van hits en veel hevig zwaaiende en dansende familie kunnen meepakken. Top! 
Nog nooit zo snel zoveel zooi in een backpack gestouwd en uitgecheckt. 
En toen gebeurde het!!!! Bij het afhalen van mijn beddengoed was ie daar... Ik zat nog even in de ontkenningsfase, maar Google Images vertelde wat ik allang wist: een bed bug (a.k.a bad bug)!!! Een vies kruipend beestje van 5mm groot. Google even op 'bedwants' en je durft nooit meer te gaan slapen. Het is de angst onder alle backpackers. Hij kan een jaar overleven in je tas/beddengoed/slaapzak/matras/laken zonder eten. Maar als het ff kan dan voedt ie zich met menselijk bloed. Met als gevolg dikke grote jeukende rode plakkaten op je lichaam en het schijnt vrij pijnlijk te zijn. Enige wat goed helpt, is je hele lichaam van top tot teen insmeren met een crème op doktersrecept. Gelukkig ging ik net weg, maar de kamer werd daarna afgesloten en gereinigd. 
Vanaf dat moment voel ik nog alleen nog maar gekriebel overal en anytime. Das dan z'n enige voordeel: ik was gek op gekriebeld worden, maar ook daar ben ik nu van genezen. 

Verder went het hostelleven heel snel. Een kamergenoot die zo hard snurkt dat m'n oordoppen uit m'n oren trillen. Een andere kamergenoot die snachts om 03.00u keihard keiharde nootjes gaat liggen wegkanen (hallo misofonie!!). Schaamteloos omkleden zelfs in een mixed dorm. Privacy: watte? Gedeelde toiletten en douches. Met meerdere vreemde mannen tegelijk op een kleine kamer slapen (...). Dat laatste klinkt leuker dan dat het is heur. Ranzige keuken met deja vu studentenhuis: alu folie is alles. 1 eigen bord, mok en bestek die ik bewaak met m'n leven. 
Ik zie iedereen denken: dit is typisch iets voor Bernadette hahaha. Maar serieus, ik vind het bijna leuk! Bijna :)
Nee, echt. (Wie probeer ik hier nu te overtuigen??!....)
Last but (m'n iPhone spelt bij 'but' automatisch 'bug'...) not least een paar simpele regels:
1. Check dus altijd VAN TEVOREN je bed op 'bugs'. Dus niet daarna. 
2. Klop altijd -maar dan ook altijd- eerst je schoenen uit voordat je ze aantrekt, je weet nooit wat er ingekropen is.
3. Spoel eerst het toilet door voordat je erop gaat. Spinnen houden van de vochtige randjes!
4. Als je een kakkerlak doodslaat (valt niet aan te raden), doe het dan in ieder geval met de slipper of schoen van een ander. 
Op zondag ingecheckt in een hostel bij Central Station. Vervolgens met 4 andere meiden gegeten bij Scary Canary; backpackersplace waar je goed kan eten voor een vriendelijke prijs voor Australische begrippen. Flinke pints voor aus$5 (€3,40 ong). Sliep op een kamer met 6, waarvan 1 vrouw van 86 jaar die me al 36x hetzelfde verhaal heeft verteld. Oordoppen: check. Maandag 18-4 start het weekje surfen/breek je nek voorzichtig, eindigend in Byron Bay. Dan begint het gereis pas echt. 

XO XO
Ps: ik loop iets achter met de blog, maar: Mañana Mañana!